Deze waterspuiter (of gargouille) is vervaardigd in het gebied wat we nu kennen als zuid-
Afghanistan/ noord-India in de Indo-Perzische cultuur.
Hij heeft waarschijnlijk deel uitgemaakt van een wasgelegenheid of een kleine fontein.
Vervaardigd van gedreven brons uit twee delen, de kop en de buis en aan de binnenzijde
vernuftig onzichtbaar verbonden.
Toen hij nieuw was, rond 1700, moet het een erg krachtige uitstraling hebben gehad. De
resten van de originele polychromie vertellen het verhaal van witte tanden met rood
tandvlees, grote zwarte snorharen, rode neusgaten en felle ogen. Het rechter oog heeft de
albast inzet verloren waardoor te zien is dat de oogkas is verguld. De linker oogkas is nog
gevuld met een stukje albast. In de loop van de jaren is albast wat vertroebeld, maar toen
de gargouille net klaar was moet het goud achter het albast een stel fel kijkende ogen
hebben opgeleverd.